10 marca mija 200 rocznica śmierci Józefa Wybickiego, którego Sejm RP wybrał na jednego z Patronów Roku 2022.

Józef Rufin Wybicki urodził się 29 września 1747r. w Będominie. Pochodził z wielodzietnej rodziny. Miał siedem sióstr i jednego brata. Na skutek śmierci stryja Franciszka , który opiekował się nim i jego rodziną, Wybicki bardzo szybko się usamodzielnił.

Wszechstronnie uzdolniony, chciał być pisarzem i prawnikiem. Warto wiedzieć , że Wybicki jest autorem wielu tragedii, komedii i oper. Pisał także wiele utworów, w których krytykował nieudolność rządzących. Jednak jego najbardziej znanym utworem jest Mazurek Dąbrowskiego - polski hymn narodowy. Ten utwór zapewnił mu miejsce w narodowym panteonie. Jednocześnie sprawił, że inne dokonania zostały zepchnięte w cień.

Wybicki był wielokrotnym posłem  na Sejm, jednym z inicjatorów Konfederacji Barskiej i współorganizatorem Insurekcji Kościuszkowskiej był także uczestnikiem prac wdrażających Konstytucję 3 Maja.

Żenił się dwukrotnie. Pierwszą żonę – Kunegundę Drwęską poznał w Margonińskiej Wsi koło Margonina. Małżeństwo trwało niespełna dwa lata. Jego 17 lat starsza żona zmarła. Pięć lat później Wybicki ożenił się drugi raz z młodszą o 10 lat Esterą Wierrusz- Kowalską, z którą doczekał się trojga dzieci.

Na skutek upadku powstania kościuszkowskiego Józef Wybicki był zmuszony udać się na emigrację. Wyjechał do Paryża. W tym czasie zaczęły się tworzyć  Legiony Polskie.

Wybicki dołączył do oddziałów i w atmosferze nadziei i patriotyzmu w mieście Reggio nellʹEmilia napisał Pieśń Legionów Polskich we Włoszech, nazwaną później Mazurkiem Dąbrowskiego. Pierwszy raz pieśń została wykonana na uroczystości ku czci generała Dąbrowskiego, stojącego na czele utworzonych w styczniu 1797 roku we Włoszech Legionów Polskich.

Ta patriotyczna pieśń od razu zdobyła niezwykłą popularność wśród żołnierzy i części polskiej emigracji, a później także całego polskiego społeczeństwa. To w tym właśnie utworze Wybicki przekazał pragnienia i nadzieje na odzyskanie niepodległości. Towarzyszyły one  spotkaniom patriotów, zrywom powstańczym, zagrzewała do walki, a w polskich domach jej melodię wygrywały zegary i pozytywki.

W 1918 roku po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Mazurek Dąbrowskiego był uważany za hymn odrodzonej ojczyzny. W roku 1927 stał się oficjalnie hymnem Rzeczypospolitej Polskiej.

Autor: Katarzyna Hass PiMBP w Nakle nad Notecią – Filia w Paterku